Left of the Dial: drie dagen de beste postpunk- en alternatieve indie-bands van dit moment, live in Rotterdam. Voor veel van deze internationale artiesten is dit de eerste keer dat ze in Nederland of überhaupt in Europa spelen, bijzonder dus. Bands spelen meerdere sets, zodat bezoekers zoveel mogelijk optredens kunnen zien en bands zich aan een zo groot mogelijk publiek kunnen presenteren.
En toen was daar de band KEG, de ontdekking van het weekend. Funky, rock, hard maar dansbaar. Hun set is een soort muzikale ‘koortsdroom’ waarvan je hoopt dat het niet stopt.
Hét moment: de trombonespeler (!) die voor een nummer zijn instrument inruilt voor een schelphoorn. Halverwege de set vraagt de band aan het publiek wat hun favorieten zijn geweest tijdens het festival en beantwoordt deze vraag zelf sarcastisch met: “Come on, we’re your favourites. Le
Voor het zevenkoppige KEG vulde Rotown zich in het vroege avonduur. De band is zowat een van de hypes van deze editie en die titel maakten ze voor een groot deel ook waar. Ook al zat de geluidsmix niet altijd even goed, toch presenteerde de band zich meermaals van zijn meest fraaie kant. Vooral de trompettist en de frontzanger droegen het concert over grote lijnen op hun schouder. Ook de andere muzikanten speelden met veel overgave en haast feilloos, en net in dat laatste had wat meer ruimte voor experimenteren geen kwaad gekund. Hoogtepunt van het optreden was toen de trompettist zijn koperen blaasinstrument even aan de kant zette en verving met een scherphoorn. Het moet zowat een van de meeste exotische instrumenten zijn geweest die we al op Left of the Dial hebben gezien en gehoord. Leuk extraatje voor een optreden dat gerust als een succes gezien mag worden.